Nachtmerries bij kinderen
Met één oog half open werp ik een blik op de wekker... 01.33 uur....
Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wrijf haast ik mij hafstruikelend over een verdwaalde knuffel in de richting van mijn kind. Ze zit in tranen op de rand van het bed. Al troostend wordt me niet direct duidelijk wat daar op dit geweldige tijdstip precies de oorzaak van is. Uiteindelijk blijkt het om een enge droom te gaan. Iets met monsters en de dierentuin.
Een nachtlampje aan lijkt voldoende om de slaap weer te hervatten.
Slaapfases
Zo'n vervelende droom ontstaat in de REM-fase van je slaap (rapid eye movement).
De andere slaapfase is de non-REM-fase (de 'eerste' slaap). We zijn dan in diepe slaap en worden moeilijk wakker.
Dromen ontstaan door alles wat we overdag meemaken. Deze ervaringen worden in de slaap verwerkt. De mooie en leuke dingen, maar ook de angsten en frustraties waardoor de droom een negatief karakter kan krijgen. Vanaf de peuterleeftijd kan het kind vaak al onderscheid maken tussen dromen en de realiteit. Om het onder woorden te brengen is dan nog moeilijk. Het oudere kind herkent én benoemt de droom beter en dit is vaak voldoende om het vervolgens weer los te laten.
Wat doen we er aan?
Wat kun je als ouder het beste doen wanneer de nachtmerries regelmatig terug keren en wanneer je kind er bang van wordt?
's Nachts zie en ervaar je de zaken anders. Je weet mogelijk niet goed hoe je je kind gerust kunt stellen en de angst weg kunt nemen.
Je denkt er misschien aan om het kind bij je in bed te nemen, dat geeft immers veiligheid en rust. Toch raden we dit af. Je geeft hiermee het signaal af dat het kind zijn eigen bed niet veilig is. Op termijn kan dit voor nog meer slaapproblemen zorgen.
Zeker wanneer een nachtmerrie zich herhaalt kun je wél over de droom praten. Dit is goed voor de verwerking en de beeldvorming. Het is niet verstandig om dit op het moment zelf te doen. Biedt dan vooral troost en afleiding.
Praat overdag over de angst die voorkomt uit de nachtmerrie. Je kind vertelt, vul zelf niet teveel in.
Door bijvoorbeeld samen een andere wending aan de droom te geven helpt dit je kind de droom anders te bekijken. Je kunt ook samen iets bedenken om de droom weg te laten blijven. Een dromenvanger kan werken of het raam even openen zodat je kind de dromen er uit kan 'sturen'.
Zorg daarnaast voor voldoende rust voordat het kind gaat slapen.
Zijn enge dromen zorgwekkend?
In bovenstaande gevallen hoeft u zich geen zorgen te maken om deze nachtelijke onderbrekingen. Dromen zijn immers een teken van ontwikkeling omdat de opgedane ervaringen verwerkt worden. Vaak nemen de nachtmerries af rond het zevende levensjaar.
Wanneer nachtmerries zeer regelmatig terugkomen en ze steeds hetzelfde karakter hebben is dit wel een signaal. Er is dan iets wat je kind in hoge mate bezig houdt.
Wanneer je als ouder het gevoel hebt er samen met je kind geen verandering in aan te kunnen brengen is het aan te raden om deskundige hulp in te schakelen.
Heb je iets gehad aan deze blog? Of zijn er nog vragen? Laat je reactie achter!
Bronnen:
http://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/nachtmerrie.php
http://www.opvoedadvies.nl/dromen.htm
