De 'grillige peuterbui'
Herken je dat? Je kind dat gillend en tierend door de supermarkt gaat? ... Ik wel!
Een inmiddels bekende 'grillige peuter bui' is alles behalve gezellig.. Toch maakt het het gemakkelijker dat ik weet dat dit heel kenmerkend is voor de leeftijd.
Ieder kind is continu in ontwikkeling en nieuwe dingen leren gaat met vallen en opstaan, dat weten we zelf immers ook!
Een boos, angstig, verdrietig of opstandig kind kan je als ouders onzeker maken of zelfs tot wanhoop drijven.
Jouw reactie zal hierdoor dus ook vaak gebaseerd zijn op de emotie die je kind zijn bui bij je opwekt.
Leren om te gaan met tegenslag
Om even terug te komen op de peuter die gillend op de grond in de winkel ligt: Wanneer hij die zak spekjes niet mag hebben voelt dit frustrerend. Misschien begrijpt hij echt niet waarom jij nee zegt. Doordat jonge kinderen nog moeten leren hoe je met tegenslagen om gaat, borrelt er al gauw zo'n 'grillige bui' op. Wanneer jij bij je standpunt blijft loopt de frustratie op en kan je kind op de grond gaan liggen spartelen. Naast het feit dat hij écht boos, verdrietig en/of teleurgesteld is, is zo'n scène mogelijk ook nog een laatste poging om toch te krijgen wat hij wil.
Maar wat te doen in zo'n situatie?
Het voelt waarschijnlijk zeer ongemakkelijk dat men naar jou en je kind kijkt. Je wilt liever niet alsnog zijn zin geven maar hoe krijg je hem dan weer bij zinnen?
Leg vooraf uit wat jullie gaan doen
Een belangrijke tip is om je kind voordat je ergens binnen gaat al uit te leggen wat jullie gaan doen. Houdt het bij de feiten: "We gaan zo de supermarkt binnen en we gaan sla, kaas en toiletpapier moeten kopen" Wanneer je veel boodschappen moet halen, wanneer het druk is of wanneer je bij voorbaat weet dat je kind moe,hongerig, etc. is het aan te raden hem in het winkelwagentje te laten zitten. Vertel hem dit ook van te voren om frustratie daarover te voorkomen.
Wanneer hij vraagt of hij die zak snoep o.i.d. mag kun je iets meer duidelijkheid geven dan alleen 'nee'.
"Nee, we hebben vorige week al snoepjes gekocht, die liggen thuis in de kast weet je nog?"
Tot slot kun je je kind afleiden door hem om hulp te vragen: "Wil jij eens met papa zoeken. Zie jij de kaas ook ergens?"
En wat als het toch mis gaat?
Je kunt nu eenmaal niet alles voor zijn. Soms gebeurt het toch dat je kind zijn emoties niet de baas is.
Onthoud: Blijf zelf zo kalm mogelijk, toon geen emotionele reactie op het negatieve gedrag.
Benader je kind op ooghoogte, erken zijn emoties en zeg duidelijk wat je vindt en verwacht. Doe dit vanuit de ik-boodschap in de zin van:
"Ik zie dat je boos bent hé. Ik snap wel dat het niet leuk is dat je die spekjes nu niet mag hebben hoor. Luister, ik tel tot drie en dan kom je weer bij me. Als ik bij drie ben loop ik door naar de kassa"
Blijf consequent, dan zal je kind leren dat deze buien geen zin hebben.
Zoek je hulp bij Foarút coaching?
Tijdens ons eerste (intake)gesprek zullen we eerst onderzoeken of het probleem kenmerkend is voor de leeftijdsfase of dat er een andere reden voor kan zijn. Dat te weten geeft vaak als rust en ruimte om de situatie anders te benaderen.
En wat ik doe met m'n boze peuter? Tot 10 tellen (of soms tot 20 ;-) ...) proberen zelf zo kalm én consequent mogelijk te blijven en vooral dichtbij zijn, vaak is het een schreeuw om mijn hand die de hare vastpakt en weer 'Foarút' helpt!
